De geruchtenmachine draait momenteel weer overuren. Als je het laatste nieuws mag geloven dan worden we volgend jaar getrakteerd op een verhoogt eigen risico van € 400,- terwijl de partijen die momenteel waarschijnlijk ons nieuwe kabinet gaan vormen, op de VVD na, juist streefde naar een verlaging in 2018. Al voordat ze gaan regeren maken ze zich schuldig aan kiezersbedrog. Ok, het zijn geruchten maar de kans dat een eventuele verlaging alsnog wordt doorgevoerd is nihil. Dat er een nominale premie verhoging van € 6,- tot € 12,- aan zit te komen is normaal. De premie stijgt elk jaar gemiddeld dat bedrag.
Dat die premie stijging nodig is laat de huidige situatie van bijvoorbeeld de geestelijke gezondheidszorg zien . Duidelijk een ondergeschoven kindje dat niet de hoogste prioriteit heeft. Verschillende GGZ instellingen hanteren een behandel stop of dreigen dat te gaan doen omdat het budget voor 2017, nu medio september, al op is. Duidelijk een geval van het negeren van een groot probleem dat heerst in onze samenleving; “Geestelijke gezondheidszorg, het zijn allemaal aanstellers!”. Ons verzekeringsgeld niet waardig met als gevolg dat er belabberde deals worden afgesloten tussen hulpverlening en verzekeraars. De patiënt met geestelijke klachten heeft het nakijken en zal uiteindelijk alleen maar een grotere kostenpost worden voor de samenleving.
Laten we niet vergeten dat onze samenleving aan het vergrijzen is met alle gevolgen van dien. Ook deze groep mensen zal alleen maar zorgen voor een stijging van de ziektekosten. Aangezien hier al jaren geleden een vorm van bewustwording over bestond was het handig geweest wanneer daarop was geanticipeerd. Net zoals ons pensioenstelsel was het mogelijk geweest om een buffer op te bouwen om deze piek op te vangen. Eerder beginnen met een kleine verhoging zodat financiële tekortkomingen in de toekomst voorkomen hadden kunnen worden. De verzekeringsmaatschappijen zijn verplicht om een buffer op te bouwen die gelijk staat aan een vast percentage van de jaarlijkse uitgaven. Rare is alleen dat wanneer het misschien nodig zou zijn om deze buffer te gebruiken, de eis van de hoogte van de buffer blijft bestaan. Wat heb je aan een buffer wanneer je hem niet kunt en mag gebruiken? Wanneer deze buffer gebruikt wordt voldoen de maatschappijen niet meer aan de buffer-eis , en dat kan niet!
Wat ik nu nog mis in de discussie is een verandering die voor 2018 op stapel staat. Een verandering die angstvallig stil gehouden wordt. Vanaf 2018 vervalt de ban op de winstuitkering van ziektekostenverzekeringsmaatschappijen (leuk woord voor scrabble). Dat er winst wordt gemaakt op een ziektekosten verzekering is misschien wel handig. Het geeft de maatschappijen de mogelijkheid om die eerder genoemde buffer, boven de verplichte wettelijke buffer, aan te vullen. Not done is in mijn ogen het klagen over de hoge ziektekosten die vergoed moeten worden en de tekorten die er lijken te zijn met als gevolg de verhogingen van de premies voor de samenleving om vervolgens aandeelhouders e.d. aan het eind van het jaar een winstuitkering te geven.
Zo ie zo al raar dat een ziektekosten verzekering werkt met een winstoogmerk, het is een zo cruciaal onderdeel van ons leven dat het bijna onbetaalbaar wordt. Onbetaalbaar met als gevolg dat wij elk jaar worden geconfronteerd met verhogingen om daarna aan de achterzijde handophouders te belonen? Wij bloeden om winst uit te kunnen keren? Rare wereld leven wij in!
Tja, dat is liberalisme (kapitalisme in zijn ergste vorm)! Lang leven het nationale zorgfonds!
Yosy