Ach ik ben ook wel eens somber. Ik noem dat ook niet meteen een depressie. Stel je niet zo aan. Een veel gehoorde opvatting over een veel voorkomende ziekte die meer met je doet dan veel mensen denken. Een beknopte opsomming;
Zo, het rondje voor vandaag alweer gelopen. Gisteren was een belangrijke dag. Na al heel lang met hoofdpijn rond te lopen had ik eindelijk een afspraak bij een neuroloog.
Een paar weken geleden was ik voor de tigste keer naar de huisarts geweest voor mijn hoodfpijn. De remedie die hij aandroeg waren wat ontspanningsoefeningen voor mijn nek en schouders. Oefeningen die ik in het verleden al vaker gedaan heb zonder een voldaan resulaat. De huisarts merkte op dat ik het niet eens was met zijn oplossing en daar bleef het bij.
“Een diep gevoel van leegte en zwart heeft mijn leven gekleurd. Een gevoel van waardeloosheid en uitzichtloosheid heeft mij omarmt als een deken van genot. Een vriendschap die alles overheerst en die mijn andere gevoelens te niet heeft gedaan. Mij vertrouwdheid in goede en slechte tijden. Een gevoel dat zo intens en vertrouwd aanvoelt dat het het enigste gevoel is dat ik nog ken en weet te waarderen. Een waardering die de wens naar een nog donkerdere en rustigere plaats doet verlangen. Een plaats die alleen van mij vandaan wordt gehouden door de gevoelens die ik heb voor de levende wezens in mijn directe omgeving. Laat ik die los dan komt mijn diepste wens tot vervulling en verlaat ik deze plaats, en begin een reis die mij rust en vertrouwen zal geven.
Mijn grootste vriend en mijn ergste vijand. Steeds neem je meer plaats in mijn hart. Niets laat je daar voor ongeschonden. Alles moet voor je wijken, mijn vrienden, mijn werk, mijn vriendin en mijn kinderen. Straks ik zelf? Alleen nog zwart en een leeg gevoel, is dat wat je wil? Ik hou van jou en toch haat ik je. Ik wil je omarmen je bent zo vertrouwd, maar ik moet je afstoten. Mij krijg je niet! Laat nog iets bestaan!” (geschreven door mij toen ik in een van mijn diepste depressieve periodes zat.)
Ik heb me altijd prima kunnen redden. Logica en regels zijn een goed uitgangspunt wanneer je aan het werk bent of omgaat met mensen die, net zo als ik, de logica omarmen. In een werksituatie vertrouwde ik op een werknemer/ werkgever relatie. De werkgever had altijd gelijk ongeacht wat ik er zelf van dacht. Was ik het niet eens met een beslissing of opdracht van een werkgever dan kon ik daar tegen in gaan. Ik gebruikte logica bij mijn motivatie en ik kreeg gelijk of ik kreeg niet gelijk. Wanneer ik “boos” werd omdat ik niet gelijk kreeg was dat gebaseerd op logica. Het leek een emotie te zijn maar dat was het niet. Het was een kwestie van een logische redenatie van oorzaak en gevolg, echte emoties kwamen er niet aan te pas.
